Başlık: Devrimci Örgütler ve Bireysel Adanmışlık
Alt başlık: Devrimcilere bazı tavsiyeler
Tarih: 14.05.2017
Kaynak: 04.04.2023 tarihinde şuradan alındı: heimatloskolektif.wordpress.com
Notlar: Çeviri: Konzept, Antarktika
İngilizce Aslı: Revolutionary organisations and individual commitment: Some advice to revolutionaries
  1. Hiçbir şeye katılmak zorunda değilsin — çevreyle kendin arasındaki etkileşim şartlarını belirle.

  2. Sadece vermekte rahat hissettiğin şeyi ver.[1]

  3. ‘Eylemlere’ katılmaya yönelik ahlaki baskıya asla tahammül etme. Farklı bir zemin oluşturmak için aktivist papazlara yanıt olarak ‘hiçbir şey yapmamalıyız’ de.

  4. Devrim senin belirli bir ‘bilince’ uymana bağlı değil, bu nedenle kendini ortodoksilere bağlı hissetme ya da başkalarından bunu talep etme.

  5. Tüm gruplar yalnızca bir veya iki kişinin çabasıyla gerçekten ayakta kalır, bu nedenle herhangi bir katkıda bulunuyorsan çoğundan daha fazlasını yapıyorsun demektir — ayrıca grup olarak değil, her zaman kendi adına konuş.

  6. Devrim yanlısı olup normal bir hayat sürdürmen mümkün; Brighton’a kaçma; ekstremist bir kişilik benimseme; Pop/uyuşturucu/drop-out kültürünü devrimle karıştırma.

  7. Siyasetini ‘yaşamaya’ çalışırsan kendini diğer insanlardan daha da ayıracaksın ve böylece paylaşılan deneyimleri ve perspektifleri sınırlandıracaksın.

  8. Kendini düşük bir yoğunluk seviyesiyle uzun vadeye adamaya çalış, yaptığın her şey boşa gittiğinde ve başarısızlıkla sonuçlandığında erkenden hevesinin kaybolacağını anla.[2]

  9. Devrim yanlısı çevrelerin rolünün devrim yapmak değil, devrimci olduğu iddia edilen girişimleri eleştirmek[3] olduğunu unutma — başka bir deyişle: politize olan kişileri devrim yanlısı bir bilince doğru sürükle.

  10. Gelecekte hayal kırıklığına uğrayıp[4] tükenmiş olman ve devrim yanlılarının otuzbirci olduğunu düşünmen, devrimin umutsuz olduğu anlamına gelmez.

  11. Devrimin devrimcileri kutsallaştırmadığını ancak onları ortadan kaldırdığını unutma.

  12. Tüm klikleri eleştirerek başla. Eğer bir eylemdeysen ve etrafına baktığında herkes senle aynı giyinmişse ve hepsi aynı yaştaysa, o zaman yanlış giden bir şeyler var demektir[5] — gizli amaçların ve kişisel çıkarların gün yüzüne çıkmasını bekle.

  13. Gruplar yalnızca belirgin kısa vadeli amaca ulaşmak için var olmalıdır.[6] Beş yıldan uzun süredir var olan tüm grupların son kullanma tarihi geçmiştir.

  14. Kişisel olarak belirli bir reformu istemediğin sürece tek konulu mücadelelere kapılma; hayvan hakları, esrarın yasallaştırılması, barış vb. konulardan devrim çıkarılamaz.

  15. Gruplarda büyük anti-kapitalist etkinliklere ‘hazırlanma’ yönünde döngüsel bir eğilim vardır — buna diren, grupların etkinliklere neden bu kadar meraklı olduğunu ve hemen ardından 1 Mayıs’ın ertesi gününü düşün.

  16. Birisi bir beyanda bulunduğunda, kendi kendine düşün: kim konuşuyor, gerçekten ne demek istiyor — benden ne istiyor?

  17. Birçok devrim yanlısı iyi işlere sahip ve rahat geçmişlerden geliyor ama sonra bu konuda yalan söylüyor ve proleter aksanı vb. şeyleri benimsiyor. Onların emniyet ağı var, senin var mı? Çok bir şey verme.

  18. İdeolojik saflık[7] arama, öyle bir şey yok. Eğer senin işine geliyorsa, bir nedenin varsa, reformist bir siyasi gruba ya da kuruma bireysel olarak istediğin kadar katıl, yeter ki ona ‘devrimci’ bir önem yükleme. Devrim yanlısı bilincini tüm kişisel ve siyasi faaliyetlerden ayrı tut.

  19. ‘Olay’ aramana gerek yok — olay seni bulacaktır. Bu şekilde verimliliğin artacak çünkü hazır olacaksın ve etrafındaki insanların senden öğrenebilecekleri belirli şekillerde hareket edeceksin, örneğin dayanışma, ‘biz ve onlar’ ve ‘ya hep ya hiç’ perspektifleri vb.

  20. Eğer yardımı olacaksa, şu şekilde düşün: Sen gelecekten gelen bir ajansın; kendini içinde bulduğun koşullar altında normal bir hayat yaşamalısın. Belki de düşündüklerinin tamamını hiç kimseyle konuşmuyorsun ama bu önemli değil çünkü durum ortaya çıktığında gerekli olan her şeyi anlatmak için yerinde olacaksın çünkü bu tam olarak senin (ve başka hiçbir kimsenin) rolü olacak. Bir süre boyunca katkıda bulunmaya hazırlık yapacaksın, bir gün bir şey yapacaksın ve bunun ne olduğu hakkında hiçbir fikrin olmayacak; ama önemli olacak.

[1] Telefon numaran, adresin hatta gerçek adın dahil hiçbir kişisel bilgini paylaşmak zorunda değilsin. Herhangi bir sebep yüzünden gruptan ayrıldığın bir durumda, mobbinge uğrama, taciz edilme veya dayak yeme ihtimalin oldukça yüksek ki bu sadece Anadolu’da değil aynı zamanda tüm dünyadaki örgütlerde sıkça yaşanan bir şey. Aynı zamanda bu olayların kurbanları çoğu zaman seslerini duyuramazlar. (ç.n.)

[2] “Eskiden radikaldim ama…” hikayelerinin ana sebebi. (ç.n.)

[3] Hiçbir geçmiş ensüreksiyonu (insurrection) fetişize etme. O olaylar bir daha asla tekrardan yaşanmayacak, onu yaratan koşullar asla tekrardan ortaya çıkmayacak, yeni bir ensüreksiyonda eski ensüreksiyonun taktikleri asla birebir kullanılamayacak. Her yeni ensüreksiyon anlık olarak yeni bir bilgi yaratır ve ensüreksiyonun gidişatı bu yeni biricik bilgiye bağlı olarak gider. Bu biricik bilgi, ensüreksiyon başarısız olduğu vakit, gelecek için bütün önemini yitirecektir. Aynı zamanda spesifik olarak Théorie Communiste ve diğer çağdaş sosyal eleştiri çevresinde ensüreksiyonların döngüselliği üzerine tartışmalar da vardır ancak bu başka bir günün konusu. -Döngüsellik konusundan bağımsız olarak- 11. teze bakınız. (ç.n.)

[4] Bu hayal kırıklığı yalnızca aktivizmin çıkmaz sonu için geçerli değildir, aynı zamanda ensüreksiyonların başarısızlığı için de geçerlidir. Emansipasyona yönelik olan bir girişimin başarısızlığı sonrası ortaya çıkan nihilistik hava hiçbir zaman tesadüfi olamaz. (ç.n.)

[5] Bi bakmışsınız yeni komünistimsi veya başka bi boktan uydurulma ideoloji liderinin teki götünüze tirbüşon sokuyor! Ötede başka bir anarşist herif snuff pornosu çekiyor! Başka bir troçkist tecavüzde seriye bağlamış! Aman ha! (ç.n.)

[6] Ensüreksiyon sonrası devrimci grupların kendilerini feshetmesi normal. Anormal olan şey Sitüasyonist Enternasyonal’in günümüzde hâlâ var olması olurdu. Ne güzeldir ki 72’de artık “devrimci” olarak tanıttıkları şeylerin çoktandır ideoloji olduğunu ve hiçbir işe yarar şey sunamayacaklarını kavrayıp kendilerini yok ettiler. Bazı gruplar için ise bu söylenemez. Kafalarının içinde hâlâ 20’lerde & 60’larda yaşayanlar var. Harbiden de ölü gelenek kabus gibi çökmüş, uyurgezer bile değiller, yürüyen ölüler olarak “yaşıyorlar”. (ç.n.)

[7] Saflık burada salaklık anlamında değil, “purity” anlamında kullanılmıştır. (ç.n.)